Punkty stałe

 PUNKTY STAŁE.

Jedną z podstawowych cech systemów bezkanałowych jest eliminacja punktów stałych. Rurociąg ułożony bezpośrednio w gruncie jest doskonale prowadzony przez łoże gruntowe i to ono czuwa nad „prawidłowym” rozdziałem sekcji kompensacji, poprzez wytwarzanie naturalnych punktów stałych będących faktycznym miejscem zrównoważenia się sił oddziałujących na rurociąg. Czasami jednak występuje konieczność zastosowania rzeczywistych punktów stałych, które w technologii bezkanałowej, występują w postaci bloków żelbetowych o znacznych wymiarach. Dlatego należy ograniczyć stosowanie RPS (rzeczywistych punktów stałych) do niezbędnego minimum, starając się rozwiązać problem zmianą przebiegu trasy sieci cieplnej.

ZASTOSOWANIE

Rzeczywiste punkty stałe na sieciach cieplnych bezkanałowych należy zastosować w przypadkach:

– wykonywania załamań trasy sieci pod kątem w zakresie 10° do 45° – rysunek R-12.

– ochrony rurociągów sieci kanałowych przed oddziaływaniem rurociągów sieci bezkanałowych

zmieniających rozkłady sił w istniejących układach rysunek R-13

– zabezpieczenia miejsca odgałęzienia wykonywanego bez połączenia elastycznego -rysunek R-14,

– stosowania znacznej redukcji rury przewodowej -rysunek R-15,

– zabezpieczenia kolana kompensacyjnego przed zmianami spowodowanymi zjawiskiem „płynięcia”

kompensatorów osiowych – rysunek R-16,

– zabezpieczenia układów kolan o niedostatecznej zdolności kompensacyjnej w stosunku do potrzeb

układanych rurociągów – rysunek R-17,

– konieczności zabezpieczenia instalacji w budynkach przed oddziaływaniem rurociągów przyłączy – rysunek R-18, oraz, czasem stosowane w celu całkowitego wyeliminowania kolan kompensacyjnych,

unieruchomienia przewodów na załamaniach.

R-12 Rzeczywisty punkt stały RPS na załamaniu sieci.

 

 

 

 

 

R-13 Zastosowanie RPS na połączeniu z siecią kanałową.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

R-14 Rzeczywisty punkt stały na odgałęzieniu

 

 

 

 

 

 

 

R-15 Rzeczywisty punkt stały przy zmianie średnicy rurociągu

 

 

 

 

R-16 Zabezpieczenie kolana kompensacyjnego przed zjawiskiem „płynięcia” kompensatorów osiowych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

R-17 Zabezpieczenie kolan nie posiadających zdolności kompensacyjnej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

R-18 Rzeczywisty punkt stały chroniący instalację wewnątrz budynku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

OBCIĄŻENIA RZECZYWISTYCH PUNKTÓW STAŁYCH

Wielkość bloku betonowego kotwiącego oraz jego zbrojenie powinny być określone przez projektanta konstruktora na podstawie występujących na trasie sieci cieplnej warunków gruntowo- wodnych, dla bilansu sił działających na obiekt umieszczony w gruncie, przy uwzględnieniu minimalnego przesunięcia bloku betonowego.

 

 

Rys.19 Bilans sił dla rzeczywistego punktu stałego.