Hydranty wewnętrzne

Możemy tutaj wyróznić:
– piony przeciwpożarowe suche
– piony przeciwpożarowe nawodnione (mokre)
W obu rozwiązaniach stosowane sa zawory hydrantowe ale o innej budowei i średnicy wylotu. 
 

Piony ppoż. suche

 

Stosowane są w budynkach o wysokości przekraczającej 15m ale nie więcej niż 55m. Zbudowane są z pionu o średnicy 80-100mm umieszczonego na klatce schodowej budynku na którym zamocowane sa zawory hydrantowe o średnicy 52mm. Zawory umieszcza się w szafkach natynkowych lub podtynkowych na wysokości 1,35m nad podłogą. Pion wyprowadzony jest na zewnątrz budynku na wysokości 1m nad terenem i zakończony zasadą pożarniczą (tzw. szybkozłączem). W czasie pożaru, do nasady podłączana jest pompa pożarnicza z wozu strażackiego i cały pion napełniany jest wodą.

 pionpp1.gif            pionpp2.jpg 

Rys.1 Pion ppoż. suchy (schemat i oznaczenie). Ozn. 1- przewód poziomy, 2- przewód pionowy, 3- nasada pożarnicza, 4-zawór zwrotny, 5- zawór spustowy, 6- zawór hydrantowy.

 

Rys. zawór hydrantowy 52mm do pionu suchego z wyłącznikiem krańcowym.

 

Obecnie hydranty suche współpracują z centralami pożarowymi i systemami monitoringu, umożliwiając zdalne uruchamianie i nawadnianie pionów. Posiadają wyłączniki krańcowe regulujące pracę zaworu. 

 

Piony ppoż. mokre

 

 Są stale napełnione wodą z instalacji i bezpośrednio z nią połączone. Woda na potrzeby zaworów hydrantowych może być dostarczana bezpośrednio z sieci, ale najczęściej dla bezpieczeństwa w budynku hydranty zasilane są z osobnego zbiornika ppoż. zlokalizowanego w budynku o pojemności zależnej od ilości hydrantów. Wymagane ciśnienie wody w instalacji hydrantowej realizuje zespół hydroforowy.

   Fot. Hydrant z wężem parcianym