Poniżej przedstawiam przykład instalacji gazowej w budynku mieszkalnym wielorodzinnym. Współczynniki jednoczesności rozbioru gazu zostały przyjęte według tabeli 4 (patrz obliczanie zapotrzebowania na gaz). Najdalej położoną działką obliczeniową, jest działka nr 1, dla kuchenki gazowej na V kondygnacji budynku. W opisie działek kolejne cyfry oznaczają : Instalacja zasilana jest gazem ziemnym wysokometanowym GZ50.
5 – numer działki obliczeniowej
1,30 – obliczeniowe zużycie gazu w [m3/h]
3,10 – długość działki w [m]
15 – średnica nominalna rur w [mm]
Schemat obliczeniowy – UWAGA dla działki nr 3 opis wynosi odpowiednio 3/4,00/2,70/25
Obliczenia
Tabela. Przykład obliczeniowy instalacji gazowej z rur stalowych.
Do wyznaczenia całkowitego spadku ciśnienia w najbardziej niekorzystnym obiegu wzięto pod uwagę mieszkanie na ostatniej kondygnacji po prawej stronie od pionu gazowego. Spadek ten wyniósł 146,09 Pa. W praktyce ciśnienie przy piecyku kąpielowym będzie wyższe z uwagi na zyski grawitacyjne ciśnienia (gaz GZ50 jest lżejszy od powietrza). Do wyznaczenia zysków grawitacyjnych konieczna jest znajomość różnicy wysokości pomiędzy przyłączem gazu a najwyżej położonym przyborem gazowym (podejściem). Z rysunku instalacji wynika, że różnica ta wynosi około 17,0m, stąd:
Δphi = 9,81×17,00x(0,73-1,29)= -93,39 Pa
Łączna strata ciśnienia w instalacji j.w. wyniesie:
Δp = 146,09 +(-93,39) = 52,70 Pa
Jak widać, strata ta jest mniejsza w porównaniu do dopuszczalnej wysokości strat ciśnienia dla gazu ziemnego która wynosi 1,5hPa (czyli 150Pa) dla instalacji od kurka głównego do najdalej położonego przyboru gazowego.