15.5 ODGAŁĘZIENIA
Ważną rolę dla bezawaryjnej pracy sieci cieplnej odgrywa prawidłowe 
zaprojektowanie i wykonanie
odgałęzień zarówno dla sieci bezkanałowych, kanałowych oraz przejścia sieci kanałowych
w bezkanałowe i odwrotnie. W celu prawidłowego zaprojektowania tego elementu rozpatrzymy układ rozgałęzienia przedstawiony na rysunku R-1.
ZASADY OGÓLNE.
– Średnica rury przewodowej odgałęzienia nie może być większa od średnicy rury przewodowej przedłużenia przelotu tj. muszą spełniać warunek d3 ≥ d1 > d2 w przeciwnym wypadku odgałęzienia należy wykonać tak jak na rysunku R-2.
– Odgałęzienie sieci preizolowanej powinno być
wykonane w sposób umożliwiający zmniejszenie
oddziaływania odgałęzienia na punkt jego włączenia w rurociąg główny co zostało przedstawione na rysunku R-2, R-3 oraz rysunku R-4.
– Dobrane długości odcinków powinny spełniać
wymagania kompensacji przemieszczeń rurociągu
głównego i odgałęzienia.
– W przypadku stosowania trójników „odgałęzienie
boczne”, trójnik należy zabezpieczyć poprzez układ kompensacji lub rzeczywisty punkt stały – rys. R-5.
– Punkt odgałęzienia nie powinien się znajdować
w bezpośredniej strefie kolana kompensacyjnego – rysunek R-6 poniżej
– Stosowanie średnic rur przewodowych odgałęzienia
pozostających w zależności d1=d2=d3 dopuszcza się tylko i wyłącznie w przypadkach hydraulicznie uzasadnionych.
UWAGA!
Trójniki jako elementy preizolowane wykonywane są w układzie d3 = d1 < d2
ODGAŁĘZIENIA OD SIECI KANAŁOWYCH. 
– Dla rur preizolowanych o średnicach poniżej 200/315 mm, należy stosować łącznik technologiczny wykonany z polietylenu -rysunek R-7.
– Dla przedstawionego na rysunku R-7.
schematu, przemieszczenie punktu W nie może być większe od 0.05 m a odgałęzienie wykonywać
z odciążeniem.
– Dla rur o średnicach od 250/400 mm należy
zaprojektować niszę kanałową – rysunek R-8.
Przejście rur przez ścianę niszy wykonać jako
szczelne.
– W przypadku przedstawionym na rysunku R-9.
sposób odejścia nie jest zależny od średnic
rurociągów.
– Dla odgałęzień od komory – rysunek R-10. – obowiązują zasady wcześniej omówione.
– Stosowanie odciążeń przy użyciu kompensatorów osiowych należy ograniczyć uzależniając ich
zastosowanie od średnicy i siły reakcji kompensatora.
– Stosowanie rzeczywistych punktów stałych jak na rysunku R-11 jest dopuszczalne pod warunkiem
występowania punktu stałego tylko na sieci bezkanałowej. Długość odcinka kompensuje przemieszczenie punktu włączenia sieci bezkanałowej do kanałowej. Nisza lub łącznik muszą umożliwić ruch rurociągu w ścianie obudowy.
– Podczas projektowania należy zwrócić uwagę na przemieszczenia rurociągów w kanale wywołane
ruchami odgałęzienia sieci bezkanałowej, które mogłyby spowodować „zrzucenie” rurociągów z podpór ślizgowych.