Materiały do montażu

Informacje ogólne

 

Informacje i wytyczne związane z materiałami i podstawowymi elementami

wyposażenia instalacji gazowych zawarte są w normach:

− PN-EN 1775 Dostawa gazu. Przewody gazowe dla budynków- Maksymalne ciśnienie robocze

≤ 5bar. Zalecenia funkcjonalne,

− PN-EN 10208-1 Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych. Rury o klasie wymagań A,

− PN-EN 10208-2 Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych. Rury o klasie wymagań B,

− PN-EN 331 Kurki kulowe i kurki stożkowe z zamkniętym dnem, sterowane ręcznie,

przeznaczone do instalacji gazowych budynków

Rury stalowe

Do wykonywania instalacji gazowych stosuje się:

– rury stalowe:

• czarne ze szwem przewodowe: odmiana lekka lub średnia,

• precyzyjne bez szwu,

Do wykonywania instalacji gazowych stosuje się głównie rury czarne bez szwu. W instalacjach gazowych rury stalowe łączy się za pomocą spawania. Połączenia spawane, w porównaniu z innymi rodzajami połączeń, mają szereg zalet, takich jak: niski koszt, szczelność, wytrzymałość. Wytrzymałość spoin wynosi na ogół 90% mechanicznej wytrzymałości rur.

W instalacjach gazowych dopuszcza się również stosowanie połączeń gwintowanych, które służą do przyłączania gazomierzy i urządzeń gazowych. Łączniki do stali wykonywane są z żeliwa białego ciągliwego lub ze stali. Gwinty wykonywane na rurach powinny być rurowe stożkowe. Są to takie gwinty, których pierwsze zwoje mają pełną głębokość, a następne stopniowo coraz płytsze. Taki rodzaj gwintu umożliwia łatwiejsze uszczelnienie przewodów. Dobrze nacięty gwint nie powinien mieć zbyt cienkich zwojów, rys, pęknięć, ani wyłamań. Uszczelnienie połączeń gwintowanych uzyskuje się wykorzystując wyczesane włókna konopne nasycone pastą uszczelniającą. Zamiast włókien konopnych do uszczelnień połączeń gwintowanych stosować można również specjalne taśmy teflonowe do gazu (np. Tefalix Gas) lub żywice anaerobowe (np. Gebatanche). Oprócz rur, elementami instalacji stalowych, są również zawory oraz rozmaite złączki i kształtki. (zob. rury i łączniki).

Rury miedziane

W instalacjach gazowych stosuje się rury miedziane w stanie twardym łączone przez lutowanie twarde. W projektowaniu instalacji gazowych z miedzi wykorzystuje sie postanowienia normy PN-EN 1057:1999 Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane bez szwu do wody i gazu stosowane w instalacjach sanitarnych. Pomocne są też ustalenia norm DIN 1786 i 1787. Zgodnie z przepisami rury miedziane twarde o średnicy do 54 mm można stosować na wewnętrzne instalacje gazowe tylko w budynkach niskich do czterech kondygnacji. Rury takie powinny mieć pozytywną opinię:

– COBRTI Instal w Warszawie

– Instytutu Nafty i gazu w Krakowie

Rury należy łączyć lutami twardymi które według normy DIN 8513 cz. 2 i 3, powinny zawierać fosfor, tak aby nie było konieczne stosowanie topników. Przykładowe luty twarde z fosforem dostępne na rynku krajowym, to L-Ag2P,       L-CuP6. Należy przy tym pamiętać, że zgodnie z zasadą lutowania twardego użycie topnika przy stosowaniu lutów z fosforem nie jest konieczne przy lutowaniu miedzi z miedzią, czyli rury miedzianej z łącznikiem wykonanym z miedzi. Przy połączeniach miedzi z mosiądzem lub brązem topnik jest niezbędny.