Podział metod utylizacji ścieków
Metody oczyszczania ścieków sanitarnych pochodzących z gospodarstw domowych zależą od wielu czynników, jak:
– ilość odprowadzanych ścieków w ciągu doby, miesiąca
– cykliczność odprowadzania ścieków (np. działka letniskowa, dom mieszkalny),
– charakter odprowadzanych ścieków (zawartość części pływających, zawartość tłuszczów)
– skład i budowa geologiczna gruntu
– wymiary działki, odległości od innych zabudowań, studni, etc.
– rodzaj końcowego odbiornika
Budowa własnej przydomowej oczyszczalni ścieków ma sens w przypadku zabudowy rozproszonej i braku miejscowej sieci kanalizacyjnej. Oczyszczone ścieki mogą być odprowadzane do odbiorników gruntowych (zwykle wierzchnie warstwy gruntu o głębokości do 3m) lub powierzchniowych (staw, rzeka, jezioro, rów melioracyjny, strumień). W tym drugim przypadku odprowadzanie ścieków nie może pogorszyć klasy wód odbiornika. Odprowadzanie ścieków do wód i ziemi wymaga:
– uzyskania pozwolenia na budowę (tylko w odniesieniu do instalacji odprowadzających powyżej 7,5 m3 ścieków na dobę)
– uzyskania pozwolenia wodno-prawnego (dla dobowej ilości ścieków powyżej 5 m3 ).
Do najważniejszych krajowych przepisów dotyczących budowy i eksploatacji przydomowych oczyszczalni ścieków należą:
– Prawo wodne
– Prawo budowlane
– Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym
Podstawowe przepisy i wytyczne znajdują się w dwóch dokumentach:
– Rozporządzenie w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
– Rozporządzenie w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki odprowadzane do wód i do ziemi
Schematy oczyszczalni ścieków
