Montaż muszli ustępowych

Montaż muszli stojących

Wykonanie podejść wodociągowych
Dokładne wypłukanie miski ustępowej wymaga doprowadzenia wody pod odpowiednim ciśnieniem i w wystarczającej ilości. Z rozwiązań dostępnych obecnie na rynku projektant, jak i monter może wybierać pomiędzy:
–          dolnopłukiem
–          górnopłukiem
–          zaworem ciśnieniowym.
 
Podejście pod dolnopłuk 
 
            Pod pojęciem dolnopłuk należy rozumieć zarówno płuczki natynkowe i podtynkowe nisko zawieszone, montowane na wysokości 120-150 mm nad muszlą, jak i płuczki stojące (kompaktowe), montowane bezpośrednio na muszli. W obu przypadkach czas spłukiwania wynosi około 4s, natomiast czas napełniania od 15-30 s (Prawidłowo wyregulowany dolnopłuk napełnia się z prędkością 200 ml/s, co przy 6 litrowej płuczce daje 30s).

            Połączenie donopłuka z instalacją wodociągową następuje poprzez zawór kątowy.  Zawór ten może się znajdować z prawej lub lewej strony spłuczki, jak i bezpośrednio wewnątrz zbiornika. To ostatnie rozwiązanie jest powszechnie stosowane dla stelaży podtynkowych zapewniając estetyczny wygląd łazienki i  eliminując problem roszenia się wężyka.

            Wysokość montażu podejścia pod zawór kątowy, do niedawna ściśle określona, zaczyna być sprawą otwartą.   W przybliżeniu możemy stosować następujące wartości (zob. Rys.):

–          dolnopłuk   – 800-1000 mm (średnio 900 mm)
–          kompakt 700-900 mm (średnio 800 mm)
–          dolnopłuk podtynkowy – wysokość montażu zależy od konstrukcji stelażu, przedział wartości jest bardzo duży, od 750-1200 mm, z uwagi na stelaże do wysokiej i niskiej zabudowy; nie ma to jednak większego znaczenia, bowiem podejście wodociągowe wykonuje się tutaj w trakcie montażu stelaża.

Zwracam uwagę, że wszystkie ww. wysokości montażu zakładają położenie zaworu kątowego powyżej lustra wody w zbiorniku. W praktyce zawór ten może być także umieszczony poniżej zbiornika i połączony z nim rurką miedzianą w kształcie litery „L”. Takie rozwiązanie zaworu, dość powszechnie stosowane na zachodzie jest bardziej estetyczne i zapewnia lepsze odpowietrzenie instalacji. Wysokość podejścia wynosi w tym wypadku około 500 mm.

UWAGA – Na rynku dostępne są kompakty ze zbiornikiem spłukującym zasilanym od dołu. Podejście należy w tym wypadku wykonać nisko nad podłogą z boku spłuczki  na wysokości około 20-30 cm od podłogi

Podejście pod górnopłuk

            Górnopłuki, dość powszechnie do niedawna stosowane w budynkach użyteczności publicznej, tracą obecnie na znaczeniu, przegrywając z bardziej cichymi konstrukcjami dolnopłuków. Urządzenia te posiadają standardowo płuczki o pojemności 9 litrów, bez funkcji stopu, co znacznie zwiększa zużycie wody w budynku. Duża energia spływającej wody niejednokrotnie powoduje też rozchlapywanie się wody na posadzce sanitariatu.

            Prawidłowo zamocowany górnopłuk powinien się znajdować na wysokości minimum 1500 mm licząc od miski ustępowej do dna zbiornika. Przy takim zamocowaniu, podejście pod zawór kątowy do płuczki należy wyprowadzić na 2000-2200 mm od podłogi.

Zawór spłukujący ciśnieniowy

            Zaletą powyższego rozwiązania jest mniejsza ilość miejsca potrzebna pod zabudowę muszli. Minimalna odległość muszli od ściany, przy której nastąpi otwarcie i utrzymanie w pozycji pionowej sedesu, wynosi w tym przypadku ~140 mm. Dla przykładu, przy dolnopłukach odległość ta zależy od konstrukcji zbiornika i wynosi od 150 do nawet 200 mm.

            Na tym jednak zalety spłukiwania ciśnieniowego się kończą. Zawory ciśnieniowe są bowiem głośne, czułe na zanieczyszczenia i mniej skuteczne w spłukiwaniu, z uwagi na mniejszy sekundowy wydatek wody. Ten ostatni parametr zależy od ciśnienia wody w instalacji i średnicy podejścia, i wynosi:
–          około 0,7 l/s dla średnicy podejścia 15 mm,
–          około 1,0-1,3 l/s dla średnicy podejścia 20 mm
–          1,0-1,8 l/s dla średnicy podejścia 25 mm.
Wydatek zaworu ciśnieniowego staje się więc zbliżony do wydatku dolnopłuka dopiero przy podejściach średnicy 1”, pod warunkiem odpowiednio wysokiego ciśnienia wody w instalacji. Mniejsze średnice podejść nie gwarantują skutecznego spłukania muszli.

Zawory ciśnieniowe montujemy prostopadle do ściany w osi muszli ustępowej. Podejście powinno się kończyć gwintem wewnętrznym ¾”, usytuowanym na wysokości około 1000 mm nad podłogą .

montmu7.jpg

Rys. Zasady wykonywania podejść wodociągowych do spłuczek ustępowych.

           Muszle stojące możemy ogólnie podzielić na tzw. warszawskie (zwane też lejowymi) i poznańskie (zwane też uniwersalnymi). Oba typy muszli mogą mieć wykonanie kompaktowe z półką do zamocowania spłuczki ustępowej i zwykłe, z przyłączem wodnym do zamocowania dolnopłuka lub górnopłuka. Wszystkie powyższe rodzaje muszli charakteryzują się nieco innymi wymiarami montażowymi.

Podejścia pod muszle warszawskie

            Muszla warszawska posiada odpływ ścieków skierowany pionowo w dół.   Podejście pod taką muszlę wymaga w praktyce poprowadzenia całej instalacji pod sufitem niższej kondygnacji i przebicia się przez strop. Przy stropach o grubości przekraczającej 30 cm i bezpośredniej bliskości pionu, podejście może być wykonane także bezpośrednio w stropie. Rozwiązanie powyższe musi być jednak każdorazowo uzgadniane z projektantem budynku, który winien wykonać dodatkowe obliczenia wytrzymałościowe.

montmu1.jpg

Rys. Trzy rozwiązania podejść kanalizacyjnych. Od lewej podejście pod muszlę warszawską ze spłuczką ciśnieniową, podejście pod muszlę poznańską od strony podłogi, podejście pod muszlę poznańską kompaktową od strony ściany. Ozn:1- zawór spłukujący ciśnieniowy, 2-dolnopłuk, 3- spłuczka kompaktowa, 4-sztucer z uszczelką manszetową, 5-kolano białe 88° z manszetą, 6-rozeta maskująca, 7 – sztucer biały z manszetą      

Króciec podejścia pod muszlę warszawską jest punktem stałym instalacji, dlatego jego trasowanie musi być bardzo precyzyjne. Zbyt dalekie zamocowanie podejścia od ściany powoduje problemy z montażem dolnopłuka, z kolei zbyt bliskie – brak możliwości otwarcia deski sedesowej.

            Odległość od osi podejścia do ściany za miską (wymiar A na Rys. 1), należy przyjmować w przedziale 180 – 250 mm (średnio 200 mm). Wartości nie mieszczące się w tym przedziale można próbować niwelować przyłączami mimośrodowymi. Pamiętajmy jednak, że uzyskamy w ten sposób zaledwie 2-3 cm różnicy. Mimośród nie może być bowiem zbyt duży, aby nie ograniczał swobodnego spływu ścieków z muszli. Przy wartościach znacznie przekraczających 250 mm, jedynym rozwiązaniem będzie zastosowanie muszli warszawskiej kompaktowej, czyli z dolnopłukiem zamontowanym w konstrukcji muszli.

montmu2.jpgmontmu5.jpg

Rys. Przyłącza do muszli warszawskiej po lewej proste, po prawej – mimośrodowe.

Podejścia pod muszle poznańskie

            W odróżnieniu do typu warszawskiego, muszla poznańska może mieć odpływ skierowany: poziomo, ukośnie prosto, a także ukośnie lewo lub prawo. Te ostatnie rozwiązania są obecnie bardzo rzadkie, dostępne głównie na zamówienie.
            Podejście kanalizacyjne pod muszle poznańskie możemy wykonać co najmniej na dwa sposoby:
–          od strony podłogi
–          od strony ściany.
Podejścia od strony podłogi są niemal identyczne jak dla muszli warszawskiej. Króciec podejścia znajduje się w tym przypadku na poziomie posadzki i łączy muszlę z instalacją kanalizacyjną za pośrednictwem dodatkowego sztucera kolankowego. Przy prawidłowym wykonaniu, rozeta sztucera maskuje kielich podejścia. Odległość podejścia od ściany (wymiar A), należy przyjmować w nieco mniejszym przedziale od 180-220 mm (średnio 200 mm). Ewentualne błędy montażowe możemy jednak bez problemu skorygować przy pomocy np. łączników harmonijkowych.

montmu3.jpgmontmu4.jpg

Rys. Przyłącza WC, po lewej kolano 88°, po prawej przyłącze elastyczne.

Podejścia od strony ściany  wymagają poprowadzenia instalacji w sposób kryty za płytą GK lub ścianką osłonową z cegły. Krycie średnicy 100 mm w bruzdach ściennych jest zabronione. Podejście ścienne ma sens tylko dla muszli poznańskich o odpływie poziomym. Króciec winien wystawać w tym przypadku maksymalnie 2 cm poza obrys ściany tak, aby po zamontowaniu sztucera rozeta maskująca skryła kielich (Fot. 1). Wysokość podejścia od podłogi zależy teoretycznie od typu muszli, jednak dla większości przypadków możemy przyjąć tę wysokość równą 180 mm. Pamiętajmy jednak, że wymiar ten jest wartością obliczoną od gotowej podłogi. Jeśli w czasie montażu podejścia mamy do czynienia z gołym stropem, musimy do wartości 180 mm dodać grubość izolacji, wylewki i terakoty.

Podejścia pod muszle kompaktowe

            Muszla zintegrowana z dolnopłukiem ma stałą długość, której w żaden sposób  nie da się regulować. Jeśli chcemy, aby tył kompaktu był oparty o ścianę, musimy wykonać podejście dokładnie pod wymiar muszli. Decydując się na konkretny model kompaktu sprawdźmy w sklepie jego wymiary montażowe. Unikniemy w ten sposób przykrych niespodzianek.

Rys. Wymiary montażowe dla muszli kompaktowej ze spłuczką narożną (Nova Top Pico firmy KOŁO)

Muszle stojące dla dzieci

Montaż muszli ustępowych w przedszkolach wymaga zamocowania niższych misek o specjalnej konstrukcji. Na rynku znajdziemy np. model firmy KOŁO o nazwie NOWA TOP JUNIOR o wysokości 33 cm. Wymiary montażowe zamieszczam poniżej.

montmu6.jpg