Wstęp
Pod pojęciem instalacje lokalowe rozumie sie podejścia pod punkty czerpalne wykonywane bezpośrednio w lokalach mieszkalnych, stąd inna ich nazwa (lokalówki). Instalacje takie mogą być wykonywane przewodami sztywnymi lub elastycznymi biegnącymi w podłodze, za podwieszanym sufitem, za ścianką z płyty gipsowo-kartonowej, za listwą przypodłogową lub też bezpośrednio w bruzdach ściennych. Wybór rozwiązania zależy od uwarunkowań technicznych, budowy przegród jak też wieku budynku. W nowobudowanych obiektach instalacje lokalowe skrywa się zwykle w podłogach w warstwie jastrychu lub ocieplenia. W budynkach istniejących podejścia chowane są w bruzdach lub za ściankami z płyt GK.
Instalacje w systemie rozdzielaczowym
W układzie z rozdzielaczem przewody główne ciepłej i zimnej wody zasilają w pierwszej kolejności rozdzielacze umieszczone w każdym mieszkaniu, schowane w szafkach rozdzielaczowych. Od nich poprowadzone są osobne przewody (przewód zimnej wody równolegle do ciepłej) zasilające poszczególne punkty poboru wody.
Przewód łączący rozdzielacz z punktem czerpalnym wykonany jest z jednego odcinka rury ułożonego pod posadzką. Wykorzystuje sie do tego celu przede wszystkim rury elastyczne z PE, PB lub wielowarstwowe systemu PEX/Al/PEX. Rury zabezpieczone są rurą osł
onową karbowaną Peschla, a w przypadku posadzek położonych bezpośrednio na gruncie lub nad nieogrzewanymi pomieszczeniami – izolacją z pianki PE. Maksymalna długość pojedynczego podejścia nie powinna przekraczać 8m. Wymaga to umieszczenia szafki możliwie centralnie względem wszystkich przyborów.
Zalety:
– każdy punkt zasilany jest niezależnie, w przypadku awarii przewodu wyłączony jest tylko jeden punkt
– niezależne zasilanie zapewnia dobre ciśnienie wody w każdym punkcie instalacji
– możliwość stosowania mniejszej średnicy przewodów nawet w bardzo rozbudowanych instalacjach
– możliwość wymiany uszkodzonego odcinka przewodu bez rozbierania przegród (wymaga specjalistycznych technologii i łagodnych łuków)
Wady:
– wysoki koszt
– duża ilość rur poprowadzonych w podłodze,
– ograniczone możliwości montażu przyborów w łazience, problematyczne wiercenie w podłodze (możliwość przewiercenie przewodu)
System rozdzielaczowy w przypadku przyborów zasilanych tylko zimną wodą jest zwykle modyfikowany. Prowadzenie dodatkowego przewodu wody zimnej do tylko jednego punktu (np. muszli ustępowej) jest nieopłacalne. Korzystniej jest wykorzystać w tym przypadku oczko czerpalne sąsiedniego przyboru i wykonać rozgałęzienie w końcowym odcinku instalacji. Powstaje w ten sposób tzw. system rozdzielaczowo-szeregowy (rys. poniżej)
Rys. System rozdzielaczowo-szeregowy (na podejściu pod bidet wykonane odgałęzienie do muszli ustępowej)
Rozwiązania takie stosuje się najczęściej dla muszli ustępowych, pralek lub zmywarek. Wykonanie takiej instalacji wymaga zastosowania specjalistycznych elementów instalacji tzw. trójników ustalonych (zdjęcia poniżej).
Instalacje w systemie równoległym (trójnikowym)
W rozwiązaniu tym podejście wykonywane jest jednym przewodem (osobnym dla wody zimnej i ciepłej) rozgałęziającym się po drodze za pomocą trójników, stąd inna nazwa – system trójnikowy. System może wykorzystywać dodatkowo mały rozdzielacz dwuobwodowy wyposażony w zawory odcinające. Podejścia mogą być wykonane w podłodze pomieszczenia lub na ścianie. W obu przypadkach rury prowadzi się w rurach osłonowych Peschla, lub izolacjach ochronnych.
Zalety rozwiązania
– mniejsza ilość materiałów i niższy koszt,
Wady
– konieczność projektowania różnej średnicy przewodów i trójników redukcyjnych
– duże średnice rur mogą stanowić problem w krytym prowadzeniu przewodów
– uszkodzenie rury powoduje wyłączenie wszystkich podłączonych do niej punktów czerpalnych
Rys. System trójnikowy, na rys. pokazano gradację średnic (rys. Wavin).
System szeregowy
W systemie tym w punktach czerpalnych umieszczone są trójniki ustalone które pozwalają na prowadzenie instalacji w sposób szeregowy, tzn. przewód biegnie bezpośrednio przez punkt czerpalny stając się zasileniem dla następnego punktu. Rozwiązanie takie jest bardzo tanie, ale może być stosowane w ograniczonym zakresie z uwagi na stały spadek ciśnienia i wydatku. .
Fot. Podejście pod baterię czerpalną wykonane w systemie szeregowym, lub pierścieniowym, z wykorzystaniem trójników ustalonych.
System pierścieniowy
W najnowszych systemach instalacyjnych podejścia pod punkty czerpalne wykonywane są w sposób pierścieniowy ( obwodowy). To jedno z najdroższych rozwiązań, ale pewne pod względem działania. W instalacji obwodowej każdy punkt czerpalny zasilany jest z dwóch stron. Pobór wody w jednym punkcie wymusza jej przepływ przez pozostałe punkty, bowiem wszystkie są ze sobą połączone zamkniętą pętla. W przypadku instalacji wody ciepłej zapewnia to ochronę przed rozwojem bakterii legionelli.
Rys. Instalacja w układzie obwodowym (pierścieniowym)