Rury KZO SML DKI
Produkowane przez Koneckie Zakłady Odlewnicze stosowane są do kanalizacji sanitarnej i deszczowej.
Wymagania dla rur SML według normy PN-EN 877
Gęstość:
ok. 7,2 kg/dm3 (71,5 kN/m3)
Wytrzymałość na rozciąganie: ≥ 150 MPa dla kształtek, ≥ 200 MPa dla rur
Wytrzymałość na ściskanie: ok. 3- do 4-krotna wartość wytrzymałości na rozciąganie
Wytrzymałość na ścinanie: ok. 1,1- do 1,6-krotna wartość wytrzymałości na rozciąganie
Wytrzymałość na zgniatanie pierścienia: ≥ 350 MPa
Moduł sprężystości podłużnej: 8 • 104 do 12 • 104 N/mm2
Współczynnik Poissona: ~(0,3)
Odporność temperaturowa: odpowiada klasie reakcji na ogień A2 wg PN-EN 13501-1 + A1:2010 – niepalne
Współczynnik rozszerzalności liniowej: tylko 0,0105 mm/mK (pomiędzy 0° a 100°C), porównywalna z wartością dla betonu; możliwość bezproblemowego betonowania
Odporność chemiczna: jest wysoce odporny na ścieki domowe w zakresie od pH2 do pH12
Współczynnik przewodzenia ciepła: 50-60 W/mK (przy 20°C)
Budowa rury
Średnice i długości rur
Rury SML produkowane są o średnicach 50, 70, 100, 125, 150 i 200 mm i długosciach prostek 1000 i 2000mm. Na specjalne zamówienie dostarczane sa tez prostki o długości 3000mm. Oprócz rur bosych dostępne są też rury wspornikowe o stałej długości 200mm i średnicach od 50-200mm, przy czym średnice 50, 125 i 200 mm dostępne sa na zamówienie (zob. ryc. obok).
Łączniki (uwaga – pełny asortyment pod adresem http://www.kzo.pl/download.php?id=2)
System SML DKI obfituje w dużą gamę łączników rurowych pozwalających na bezproblemowe układanie nawet skomplikowanych układów instalacji. Poniżej przedstawiam wybrane elementy
Kolana
Kolano z odcinkiem uspokajającym – A – długość odcinka uspokajającego (inne średnice dostępne na zamówienie)
Korki
Zwężki
Trójniki
Czwórniki – dostępne jako jednopłaszczyznowe dla średnicy rur DN100
Odsadzki
Czyszczaki
Wykonywanie połączeń
Rury SML Koneckich Zakładów Odlewniczych łączone są na obejmy których budowa zależy od wymaganej wytrzymałości połączenia. Poniżej przedstawiam wszystkie dostępne rozwiązania i zasady wykonywania połączeń
Obejma CV
1. Wyciągnąć z obejmy gumowy mankiet i założyć go na bosy koniec rury, następnie połowę mankietu wywinąć w dół
2. Wstawić drugi bosy koniec drugiej rury lub złączki i odwinąć mankiet w górę
3. Nałożyć opaskę stalowa i dokręcić śruby kluczem ampulowym ręcznie lub przy użyciu wkrętarki. Dokręcanie śrub wykonywać naprzemiennie.
Montaż obejmy Rabbit
1. Założyć obejmę na bosy koniec rury, 2. Włożyć następny odcinek rury lub kształtkę,
3. Dokręcić śrubę imbusową ręcznie lub przy użyciu wkrętarki.
Montaż obejmy pazurowej
Obejmy pazurowe CV stosuje się łącznie z obejmami CV , obejmy pazurowe kombi są uniwersalne i nadaję się do montażu zarówno z obejmami CV jak i rabbit.
1. Na zamocowaną obejmę CV założyć trójdzielną lub dwudzielną obejmę pazurową i lekko ja skręcić ustawiając tak, aby pazury opierały sie na rurze, następnie symetrycznie dokręcić śruby.
Montaż złączki Konfix
1) Włożyć złączkę na końcówkę rury i dosunąć do oporu. Następnie zamocować opaską wężową do rury.
2) Usunąć odpowiednią część membrany gumowej lekko pociągając szczypcami.
3.Na przyłączanej rurze zaznaczyć głębokość wsunięcia, posmarować środkiem poślizgowym i odpowiednio wsunąć
w otwór.
Zasady montażu
Rurociągi poziome proste powinny być mocowane w możliwie równych odstępach nie przekraczających 1,5 m. Rury o długości 2 m należy przymocować w dwóch miejscach, natomiast krótsze rury, w zależności od średnicy nominalnej (względnie masy rury) w jednym lub w dwóch miejscach. Miejsca mocowania powinny znajdować się w równych odstępach pomiędzy połączeniami, przy czym odstęp przed i za każdym połączeniem nie powinien być większy niż 0,5 m. Poziome odcinki instalacji podwieszone na wahadłach należy mocować sztywno w odstępach 10 do 15 metrów za pomocą podpór stałych rurociągu. Uzyska się przez to właściwą stabilność na wyboczenia. Również sztywno powinny być zamocowane kolektory w miejscach wlotów z rozgałęzień instalacji oraz miejsca zmiany kierunku przepływu.
Instalacje pionowe należy również mocować w maksymalnych odstępach pionowych wynoszących 1,5 m. Oznacza to, że jeśli wysokość kondygnacji wynosi 2,5 metra, to instalacja powinna mieć 2 punkty mocowania w obrębie tej kondygnacji w tym jeden punkt mocowania w bezpośrednim pobliżu ewentualnie zamocowanych trójników. Jeśli instalacja pionowa posiada średnicę DN 100 lub większą to w budynkach 5–cio kondygnacyjnych należy zastosować podporę pionu nad stropem najniższej kondygnacji. Zabezpiecza to przed opuszczaniem się rurociągu pod wpływem własnej masy. W budynkach wyższych montuje się kilka takich podpór – co najmniej jedną na każde pięć kondygnacji. Podpory instalacji pionowych należy mocować możliwie blisko ściany, aby zapobiec wystąpieniu dużego momentu zginającego na opaskach nośnych rur.
Do mocowania rur służą opaski nośne wraz z elementami mocującymi i wspornikami. Do rur DKI DN 50 – 150 zaleca się stosować opaski nośne z przyłączami gwintowymi M12, do średnicy DN 100 ewentualnie M8. Rury DN 200, instalacje deszczowe oraz obciążone ciśnieniowo instalacje wody zanieczyszczonej należy mocować opaskami nośnymi z prętami gwintowymi M16.
Betonowanie rur
Żeliwne rury kanalizacyjne SML DKI można zalewać betonem. Współczynnik rozszerzalności żeliwa jest prawie taki sam, jak współczynnik rozszerzalności betonu. Ponieważ beton chroni żelazo przed korozją (pasywuje), nie ma konieczności pokrywania instalacji SML DKI powłoką antykorozyjną. To samo dotyczy złączek i obejm. Rury pokrywa się najpierw z każdej strony 5-cio centymetrową warstwą betonu, a potem zalewa główną porcją betonu. Podczas zalewania na instalacje działają znaczne siły dlatego instalacja musi być dokładnie zamocowana. W trakcie zalewania betonem instalacja rurowa ma tendencje do wypływania, musi być zatem zabezpieczona/obciążona np. poprzez napełnienie jej wodą.