- Próba szczelności i napełnianie instalacji glikolem
- Regulacja przepływu
- Regulacja ciśnienia w naczyniu wzbiorczym
- Płyny solarne, właściwości, wymiana.
- Zabezpieczanie kolektorów
- Problemy eksploatacyjne kolektorów
– przecieki na śrubunkach, wymienniku ciepła, zaworze bezpieczeństwa, w miejscach lutowania,
– możliwe zadziałanie zaworu bezpieczeństwa w gorący dzień – wydostanie się pęcherzyków pary przez odpowietrznik, naczynie wzbiorcze bez ciśnienia albo ze zbyt małym,
– uszkodzenia w wyniku ujemnych temperatur;
– unieruchomiony regulator,
– osiągnięta lub przekroczona maksymalna temperatura zasobnika ustawiona na regulatorze,
– zbyt wysoka różnica temperatur ustawiona na regulatorze,
– zakłócenia w zasilaniu lub funkcjonowaniu regulatora,
– uszkodzony czujnik temperatury lub jego zasilanie,
– czujnik temperatury zainstalowany nieprawidłowo po gorącej stronie absorbera,
– parametry pompy niewłaściwie ustawione w regulatorze,
– pompa „zablokowana”;
– pompa nie została zabudowana prawidłowo w obiegu solarnym,
– zasilanie pompy nie zostało prawidłowo podłączone,
– zakłócenie zasilania pompy,
– uszkodzona pompa;
– regulator nie jest załączony,
– zakłócenia zasilania lub funkcjonowania regulatora,
– uszkodzenie (przerwa) kabla czujnika temperatury,
– nieprawidłowo podłączone czujniki temperatury,
– uszkodzenie czujnika temperatury;
– zamknięte zawory odcinające lub zawór grawitacyjny,
– powietrze w instalacji (kolektory, przewody, wymienniki ciepła, pompa), zaparowane kolektory słoneczne,
– zakłócenia w funkcjonowaniu pompy, regulatora lub czujników temperatury,
– zatkany filtr osadnikowy, zaciśnięte przewody instalacji;
– powietrze w obiegu solarnym,
– zbyt mały przepływ,
– zatkany obieg solarny (filtr osadnikowy);
– zbyt wysoka temperatura załączania albo różnica temperatury załączania pompy na regulatorze,
– czujnik temperatury wypadł lub wysunął się z tulei zanurzeniowej,
– czujnik temperatury usytuowany nieprawidłowo;
– za niskie wartości załączania i wyłączania na regulatorze,
– defekt regulatora,
– uszkodzona izolacja cieplna (mostki cieplne),
– nieprawidłowe podłączenia przewodów (mikrocyrkulacja ciepła w przewodach),
– wychładzanie poprzez obieg solarny w nocy (otwarty zawór antygrawitacyjny),
– przewody cyrkulacji nie wyłączone w nocy lub załączające się zbyt często,
– cyrkulacja grawitacyjna przez obieg grzewczy (zawór antygrawitacyjny otwarty lub zanieczyszczony),
– izolacja cieplna nie przylega w sposób właściwy;
– za wysoka temperatura ustawiona na regulatorze,
– defekt regulatora;
– nie działają czujniki,
– nie działa regulator;
– wartości załączania i wyłączania ustawione na regulatorze zbyt blisko siebie (za mała histereza),
– nieprawidłowe usytuowanie czujników,
– czas wybiegu pompy w regulatorze niewystarczający;
– niewystarczająca wentylacja kolektorów,
– zbyt małe nachylenie pola kolektorów,
– podczas deszczu woda dostaje się do wnętrza kolektorów,
– uszkodzone uszczelnienia kolektorów,
– nieszczelny absorber;
– powietrze w polu kolektorów, przewodach instalacji,
– zwiększenie zacienienia (np. przyrost drzew lub obiektów w sąsiedztwie),
– uszkodzenia powłoki absorbera,
– zaparowanie kolektorów,
– zbyt wysokie nastawy różnic temperatury w regulatorze,
– uszkodzenie pompy – obniżenie wydajności,
– zanieczyszczone wymienniki ciepła w wyniku osadzania się wapnia lub szlamu anodowego,
– powietrze w wymienniku ciepła,
– duże zanieczyszczenie szyb;
– defekt regulatora,
– defekt pompy solarnej,
– zwłoka czasowa dodatkowego źródła ciepła ustawiona nieprawidłowo,
– usytuowanie czujnika temperatury w zasobniku nieprawidłowe,
– nieprawidłowo usytuowany króciec cyrkulacji,
– obniżenie ciśnienia albo powietrze w instalacji;
– nieprawidłowo ustawione różnice temperatury w regulatorze,
– defekt regulatora,
– defekt czujników temperatury,
– zacieniony czujnik temperatury kolektorów,
– uszkodzony zawór antygrawitacyjny.
– szczelność połączeń hydraulicznych
– szczelność urządzeń składowych instalacji (kolektora, zasobnika, grupy pompowe, naczynia przeponowego itp.
– poprawność działania zaworu bezpieczeństwa
Każdorazowe znaczące obniżenie ciśnienia w instalacji i usunięcie usterki z tym związanej należy łączyć z przeprowadzeniem próby ciśnieniowej.
– Kontrola poprawności pracy pomp
Przynajmniej raz w tygodniu należy sprawdzić poprawność pracy pompy poprzez odczyt na regulatorze oraz przyłożenie ręki do urządzenia. Brak pracy pompy może być wywołany poprzez uszkodzenie samego urządzenia lub poprzez uszkodzenie regulatora. Usterka tego typu wymaga zgłoszenia producentowi urządzeń. Pozostawienie instalacji na dłuższy czas bez sprawnej pompy może doprowadzić do powstania nieodwracalnych uszkodzeń.
– Kontrola poprawności pracy regulatora
Przynajmniej raz w tygodniu należy dokonać sprawdzenia poprawności pracy regulatora poprzez odczyt
danych oraz sprawdzenie raportu ewentualnych błędów.
– Kontrola obudowy kolektora pod względem uszkodzeń mechanicznych
Należy sprawdzić stan szyby, obudowy oraz króćców przyłączeniowych. W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek uszkodzenia należy wykonać dokumentację zdjęciową i powiadomić producenta.
– Kontrola szczelności połączeń hydraulicznych
Należy sprawdzić wszelkie połączenia pod względem szczelności. Brak szczelności wiąże się
w pojawieniem zielonych pozostałości glikolu w miejscu wycieku. Wszelkie nieszczelności
należy niezwłocznie usunąć, po czym należy instalację poddać próbie ciśnieniowej i ponownemu napełnieniu nośnikiem ciepła.
– Kontrola stanu izolacji termicznej przewodów
W przypadku widocznych uszkodzeń izolacji termicznej, należy dokonać wymiany uszkodzonych części. Zaleca się, aby w przypadku częstych uszkodzeń izolacji wykonać dodatkowe zabezpieczenie w postaci samoprzylepnej folii aluminiowej lub zabezpieczyć izolację płaszczem z blachy aluminiowej (dzioby ptaków)
– Kontrola zestawów montażowych
Każdorazowo podczas corocznego przeglądu należy zwrócić uwagę na stan zestawów montażowych. W przypadku pojawienia jakichkolwiek wątpliwości co do stanu wytrzymałości całej konstrukcji, należy niezwłocznie poinformować producenta.
– Kontrola czujników temperatury
Należy sprawdzić poprawność zanurzenia czujników temperatury w tulejach. Złe umieszczenie lub poluźnienie czujnika może w znacznym stopniu zakłócić poprawną pracę instalacji.
– Kontrola stanu nośnika ciepła
Należy dokonać nieznacznego upuszczenia płynu z instalacji, po czym poddać go badaniu
wytrzymałości na niskie temperatury oraz oględzinom ogólnym. Badanie odporności należy wykonać jedynie profesjonalnym sprzętem w postaci refraktometru, itp. W przypadku gdy temperatura zamarzania różni się od temperatury pierwotnej ujętej w projekcie, a w płynie nie ma jakichkolwiek zanieczyszczeń czy zawiesin, należy jedynie zmieszać używany dotąd płyn z koncentratem tak, aby osiągnąć wymagane zabezpieczenie na działanie mrozu. W przypadku gdy w płynie znajdują się zanieczyszczenia i zawiesiny, należy każdorazowo go wymienić na nowy.