Turbina wiatrowa energy ball.
To przykład turbiny w kształcie kuli o nieco inne zasadzie działanie niż klasyczne wiatraki. W konwencjonalnych siłowniach o osi poziomej element roboczy obraca się zawsze prostopadle do osi, turbina energy ball obraca się natomiast w płaszczyźnie równoległej do osi poziomej. Urządzenie przede wszystkim wyróżnia kulisty kształt, który jest wynikiem prac podejmowanych z myślą o efektowniejszym, cichszym i bezpieczniejszym uzyskaniu energii elektrycznej. I tak rzeczywiście jest: niewielkie rozmiary oraz sferyczny układ turbiny umożliwi-ły wzrost wydajności przy jednoczesnym obniżeniu poziomu hałasu. To z kolei czyni tę si-łownię wiatrową idealną do domowego użytku. Jego zaletą jest również to, że sprawdza się również w warunkach słabego
nasilenia wiatru. Wykorzystuje bowiem tzw. efekt Venturiego.
Dane techniczne Energy Ball V200:
– turbina składa się się z 5 wirujących łopatek
– długość całkowita 1,98m
– zalecana wysokość instalacji 12-15m
– niski hałas i wibracje
– maksymalna moc 2250W przy prędkości wiatru 19m/s i 400W przy prędkości wiatru 10m/s
– rozruch przy prędkości wiatru 3m/s
– maksymalna prędkość wiatru 40m/s
– waga 90 kg
Poniżej przedstawiam tabelę z roczna produkcję energii w zależności od średniej prędkości wiatru
Siłownie wiatrowe z dwoma wirnikami
Turbiny z ruchem asymetrycznym
Siłownie takie posiadają dwa oddzielne wirniki wirujące niezależnie, ale na wspólnej osi. Każdy z wirników obraca się przy tym w przeciwną stronę. Energia obrotowa pierwszego wirnika w około 40% przetwarzana jest na energie elektryczną, reszta zamieniana jest na energię wiatru za wirnikiem. Jeśli na drodze tej energii umieścić drugi wirnik obracający się przeciwnie to część tej energii można wychwycić. W efekcie cała turbina wykorzystuje znacznie więcej energii z pierwotnego wiatru.
Innym rozwiązaniem jest turbina California SuperTwin (fot.2) z dwoma dwupłatowymi wirnikami napędzającymi jeden alternator. Wirniki umieszczone są w dość dużej odległości od siebie i ustawione pod niewielkim kątem na wiatr, dzięki czemu nie zakłócają sobie wzajemnie pracy. Oba obracają się w jednym kierunku. Rozruch turbiny wymaga wiatru o prędkości około 8 mil/godz. czyli około 3,5m/s pełna moc około 2 kW uzyskuje przy wietrze 30 mil/h (13,5 m/s).
Fot. 2 California SuperTwin
Siłownie wiatrowe łączone w układy
Rozwiązanie opisane powyżej zainspirowało do dalszych badań i stworzenia elektrowni wiatrowej multiwirnikowej. Jednym z rozwiązań już testowanych jest siłownia SELSAM o mocy 3 kW wyposażona w 7 rotorów (fot.3). Badanie są na tyle obiecujące, że jej twórca Doug Selsam zaprezentował już futurystyczne rozwiązanie takiej siłowni dla wieżowca Sanchez Tower o wysokości 1/2 mili, gdzie wytwarzany z siłowni prąd miałby zapewnić energię elektryczną, między innymi do odsalania wody. Więcej projektów na stronie www.selsam.com
Rys. Sanchez Tower z elektrownią SELSAM.
Siłownia wiatrowa ze zwężką Venturiego (Invelox)
Konstrukcja naziemna ale o zupełnie niekonwencjonalnym kształcie. W zasadzie trudno ją klasyfikować, bowiem wiatr zmienia tutaj kierunek z pionowego na poziomy dodatkowo przyspieszając w wyniku przewężenia kanału. Sam wirnik zamocowany jest w końcowej części kanału o najmniejszej średnicy gdzie wskutek efektu spadku ciśnienia dochodzi do przyrostu prędkości wiatru. Siłownia startuje przy bardzo małej prędkości wiatru rzędu 1mila/h, czyli zaledwie około 0,5m/s. Dzięki zwężce venturiego prędkość wiatru w kanale zwiększa się 4-ro krotnie. W kanale można dodatkowo zamocować nie jeden ale 2 a nawet trzy wirniki