Instalacje gazu ziemnego

Wiadomości wstępne

 Instalacją gazową według normy PN-EN 1775:2001 nazywamy układ przewodów gazowych za kurkiem głównym, spełniający określone wymagania szczelności, prowadzony na zewnątrz lub wewnątrz budynku wraz z armaturą, kształtkami i innym wyposażeniem, a także urządzeniami do pomiaru zużycia gazu, urządzeniami gazowymi oraz przewodami spalinowymi lub powietrzno-spalinowymi, jeżeli są one elementem wyposażenia urządzeń gazowych. Podstawowe definicje:

Pionem gazowym – nazywamy odcinek pionowy instalacji gazowej zasilający co najmniej dwie kondygnacje

Poziomem gazowym – nazywamy odcinek poziomy instalacji zasilający jeden lub więcej pionów

Pomieszczenie mieszkalne – to pokoje w budynku mieszkalnym i sypialnie oraz pokoje pobytu dziennego w budynkach zamieszkania zbiorowego

Pomieszczenie pomocnicze – pomieszczenie znajdujące sie w obrębie mieszkania spełniające funkcje komunikacyjne, higieniczno-sanitarne, przygotowania posiłków a także przechowywania ubrań, żywności.

Pomieszczenie techniczne – pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń do obsługi technicznej budynku

Pomieszczenia przeznaczone na   pobyt ludzi dzielą się na:

– pomieszczenia na stały pobyt, w których czas przebywania w ciągu doby przekracza 4h

– pomieszczenia na czasowy pobyt ludzi, w których osoby przebywają 2-4h w ciągu doby

Budowa instalacji gazowej

Typowa instalacja gazowa w budynku mieszkalnych ma układ przedstawiony na poniższym rysunku. Instalacja rozpoczyna sie kurkiem głównym umieszczonym na zewnątrz budynku,  a kończy przyborami gazowymi. Zasady montażu instalacji gazowej omawia Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75/2002, poz. 690) oraz z późniejszymi zmianami ( Dz.U. 2003.33.270 i Dz.U. 2004.109.1156)