Określanie wielkości zapotrzebowania na gaz

      2. Określanie wielkości zapotrzebowania na gaz

 

Metoda Zajdy – metoda obliczeniowa stosowna dla sieci rozdzielczej dla mieszkańców wykorzystujących gaz do celów bytowych i grzewczych. maksymalna liczba odbiorców:

– do 25000 dla celów komunalnych

– do 5000 dla celów grzewczych 

Strumień gazu Q pobierany przez grupę odbiorców dołączonych do rozpatrywanego odcinka oblicza się ze wzoru:

gdzie:

n1, n2 liczby odbiorców (nie mylić z liczbą mieszkańców), podłączonych do odcinka zużywających gaz odpowiednio do celów komunalnych i do ogrzewania pomieszczeń

p1p2 – współczynniki jednoczesności poboru gazu odpowiednio do celów komunalnych i do ogrzewania pomieszczeń

Q1,Q2 – maksymalne lub średnie zużycia gazu przez jednego uśrednionego odbiorcę (reprezentanta grupy)

β1 β2 współczynniki korekcyjne odpowiednio dla celów komunalnych i ogrzewania pomieszczeń, które w przypadku nie występowania odbiorców pozakomunalnych przyjmują wartość 1, natomiast w przypadku występowania odbiorców pozakomunalnych przyjmują wartości większe od 1, zależnie od stopnia urbanizacji

Qtr – maksymalne obciążenie sieci rozdzielczej pochodzące od wszystkich odbiorców

 

Tabela1 współczynniki korekcyjne β12

siecga10.jpg

 

Tabela 2 Współczynniki jednoczesności p1p2 – obliczane są z następujących wzorów 

siecga3.gif

Zużycie gazu Q1,Q2przez jednego odbiorcę można przyjmować w zależności od stopnia urbanizacji według tabeli 3.

Tabela 3

 siecga11.jpg