Budowa i zasada działania
W wentylatorach promieniowych przepływ powietrza jest prostopadły do osi wirnika. Powietrze przepływając przez wentylator promieniowy zmienia kierunek o 90° . W porównaniu do wentylatorów osiowych konstrukcje promieniowe charakteryzują się większym sprężem i wydajnością. Mają tez większe możliwości regulacji wielkości przepływu. Typowy wentylator promieniowy składa się z wirnika osadzonego na wale napędowym silnika. Sam wirnik ma zupełnie inna budowę niż w przypadku wentylatorów osiowym przypominających śmigło. W wentylatorze promieniowym wirniki zbudowane są z dwóch tarcz (nośnej i pokrywającej) pomiędzy którymi zamocowane są łopatki. Dopływ powietrza do wirnika usytuowany jest prostopadle. Całość zamknięta jest w obudowie w kształcie tuby.
Rys.1 Wentylator promieniowy.
1 – wał napędowy, 2 – wirnik, 3 – tarcza nośna, 4 – tarcza pokrywająca, 5 – wlot, 6 – spiralna obudowa
Rys. 2 Układ łopatek w wentylatorze promieniowym
Spręż powietrza następuje w wyniku działania siły odśrodkowej.
Wentylatory promieniowe mogą być również:
– kołnierzowe: przeznaczone są przede wszystkim do wentylacji miejscowej,
– przenośne: służą do wentylacji nawiewnej i wywiewnej; ogólnej jak i miejscowej.
– transportowe: mogą przetłaczać drobne wióry i pyły powstające w trakcie obróbki technologicznej drewna, papieru, skóry, tkanin,
– przeciwwybuchowe: przeznaczone do pracy w przestrzeniach zagrożonych wybuchem.
Do wentylatorów tych mogą być podłączone przewody wentylacyjne elastyczne. Wentylatory promieniowe przenośne mogą występować w wersji przeciwwybuchowej, dla których przeznaczone są odpowiednie przewody lutniowinylowe PLT dopuszczone decyzją Wyższego Urzędu Górniczego do pracy w atmosferze zagrożonej wybuchem. Ta wersja szczególnie przydatna jest przy wentylacji zbiorników podziemnych lub kanałów czy też studzienek kanalizacyjnych gdzie występuje możliwość nagromadzenia się metanu.
Fot. Przewód lutniowinylowy
Zasady montażu
Wentylatory promieniowe montowane są zwykle na osobnych fundamentach lub specjalnych ramach na amortyzatorach. Rama mocowana jest do podłoża za pomocą specjalnych śrub kotwiących. Uruchomienie wentylatora nastąpić może po siedmiu dniach od zabetonowania śrub kotwiących. Posadowienie wentylatora promieniowego z wykorzystaniem amortyzatorów przedstawia rysunek 3.
Rys.3 Zasady posadowienia wentylatorów promieniowych. 1. płyta żelbetowa, 2. podkładki sprężyste, 3. podstawa,
4. amortyzator gumowy, 5. trzpień, 6. wkładka gumowa, 7. konstrukcja podparcia, 8. sprężyna, 9. pierścień gumowy.