Pompę ciepła należy ustawić na trwałym podłożu. Nie są potrzebne żadne dodatkowe tłumiki drgań, gdyż obieg chłodniczy jest zamontowany w pompie w sposób zabezpieczający przed przenoszeniem się wibracji, a przyłączeniowe przewody prowadzące do systemu grzewczego i do źródła ciepła są wykonane w postaci elastycznych przewodów rurowych. Aby zminimalizować przenoszenie się drgań na elementy konstrukcyjne, można w miejscu ustawienia pompy ciepła zedrzeć warstwę jastrychu, który łatwo przenosi drgania, i ustawić pompę bezpośrednio na płycie podłogowej.
Przewody obiegu źródła ciepła (solanki) w pomieszczeniu piwnicznym muszą zostać izolowane cieplnie w sposób zapewniający barierę antydyfuzyjną, gdyż w przeciwnym razie osadzałaby się na nich kondensat (temperatury przewodów rurowych mogą obniżać się nawet do -15°C). Do izolacji przejść przewodów rurowych przez mury ścian powinno się stosować rury osłonowe wypełnione pianką lub odpowiednie przepusty (patrz rysunek).
Rys. Przepust szczelny
Przy rozprowadzaniu przewodów zasilania i powrotu obiegu solanki w strefie zamarzania gruntu (ok. 1.2 – 1.5 m) też należy je izolować cieplnie.
Wymagania dla pomieszczeń dla pomp ciepła definiuje nowa norma PN-EN 378-1:2017-03, która określa minimalną dopuszczalną objętość pomieszczenia z zamontowaną pompą ciepła, uzależniając ją od masy czynnika chłodniczego. Norma ta dzieli czynniki według dwóch kryteriów:
Toksyczności, na:
Czynniki typu A – o niższej toksyczności
Czynniki typu B – o wyższej toksyczności
Palności, na:
1- niepalne, nie rozprzestrzeniające ognia
2L- trudno zapalne, o niewielkiej palności
2 – palne, o niskiej palności
3- łatwo zapalne, o wysokiej palności
W tabeli 1 i 2 podano szacunkowe wartości dla typowych pomieszczeń z pompą ciepła bez wymogów wymuszonej wentylacji mechanicznej, jak ma to miejsce w budynkach mieszkalnych. Ze względu na toksyczność minimalna kubatura pomieszczenia obliczana jest ze wzoru:
gdzie:
m – masa czynnika chłodniczego w instalacji w [kg]
Vref – minimalna kubatura referencyjna pomieszczenia w [m3/kg] ze względu na toksyczność podana w Tabeli 1
Tabela 1 Minimalna objętość referencyjna pomieszczeń (według normy PN-EN 378-1)
| Czynnik chłodniczy | Klasa toksyczności czynnika roboczego | dopuszczalna ilość czynnika [kg] | Minimalna objętość pomieszczenia [m3/kg] |
| R134a | A1 | 5,0 | 4,0 |
| R404A | A1 | 10,4 | 1,9 |
| R407C | A1 | 6,2 | 3,2 |
| R410A | A1 | 8,8 | 2,3 |
| R744 (CO2) | A1 | 2,0 | 10,0 |
| R32 | A2L | 6,0 | 3,3 |
| R717 (NH3) | B2L | 0,15b) | 2857,1 |
| R290 | A3 | 1,8 | 11,1 |
b) – nie ma ograniczeń w systemach hermetycznych sorpcyjnych do 2,5kg
Obliczenia pomieszczeń ze względu na palność czynników chłodniczych
W przypadku czynników palnych klasy 2L, 2 i 3, przy ilości czynników >150g, konieczne jest spełnienie wymogów minimalnej kubatury i powierzchni pomieszczeń według poniższych wzorów i Tabeli 2. Równanie dla powierzchni podłogi ma zastosowanie w przypadku pomieszczeń mieszkalnych, w celu zapewnienia komfortu osób. W pozostałych przypadkach stosuje sie równanie na kubaturę. W przypadku ilości czynnika w instalacji poniżej wartości „Wn” w tabeli nie jest wymagane przeprowadzanie dodatkowej analizy, natomiast napełnienie instalacji ilością powyżej „Wmax” jest niedopuszczalne.
Minimalna powierzchnia podłogi zwana w normie PN-EN 378-1 „obszarem przebywania ludzi” wyznaczana jest ze wzoru:
Minimalna objętość pomieszczenia, jeśli nie jest to pomieszczenie mieszkalne określana jest ze wzoru:
gdzie:
Vref,2 – kubatura odniesienia ze względu na palność przyjmowana według tabeli 2
Tabela2
| Czynnik chłodniczy | Klasa |
„Wn” dopuszczalna ilość czynnikaa) w [kg] |
„Wmax” maksymalna ilość czynnika w [kg] |
Minimalna powierzchnia referencyjna Aref w [m2/kg2] w zależności od miejsca montażu | Minimalna objętość referencyjna Vref,2 [m3/kg] przy h=2,75m | |||
| Podłoga | Ściana | Okno | Sufit | |||||
| R32 | A2L | 1,84 | 12,0 | 8,5 | 0,9 | 3,1 | 0,6 | 16,3 |
| R290 | A3 | 0,15 | 1,5b) | 1578,9 | 175,4 | 568,4 | 117,4 | 131,6 |
| R717 | B2L | 0,116 | 4,5 | 97,0 | 10,8 | 34,9 | 7,2 | 43,1 |
a) – ważne tylko w przypadku hermetycznych układów zamkniętych
b) – w systemach „innego użytkowania” pod poziomem gruntu dopuszczalne jest maksimum 1 kg