Zasady montażu przewodów

Materiał na podstawie seminarium (zasady projektowania i budowy kanalizacji podciśnieniowej)
 
Zasady montażu sieci
Sieć zbiorczych rurociągów podciśnieniowych układa się możliwie równolegle do powierzchni terenu z charakterystycznymi wzniosami, które w rurociągach mają następujące cele do spełnienia: • wywołanie porcjowego transportu ścieków od wzniesienia do wzniesienia, • wytworzenie zamknięć ściekowych w okresach braku przepływu, które w chwili inicjacji przepływu pozwolą wytworzyć mieszaninę powietrzno – ściekową, • uniemożliwienie powrotnego przepływu ścieków i powietrza w okresach braku dopływu ścieków do sieci rurociągów podciśnieniowych w miejscach, gdzie ze względu na ukształtowanie terenu wymuszony jest transport ścieków pod górę. Aktualnie stosowane są trzy typy profili pionowych w zbiorczych rurociągach podciśnieniowych (rys.): • falowy, • piłokształtny, • kieszeniowy.
Rys.4 Schematy profilu zbiorczego rurociągu podciśnieniowego:
a) w kształcie fali, b) w kształcie zębatej piły, c) w kształcie kieszeni  
W większość systemów kanalizacji podciśnieniowej stosowany jest tylko jeden typ profilu pionowego, niezależnie od ukształtowania topograficznego terenu, natężeń przepływu ścieków i powietrza w sieci. Jedynie w kanalizacji podciśnieniowej typu ROEVAC stosowane są wszystkie typy profilu w zależności od warunków lokalnych. Profil falowy charakteryzuje się łagodnymi wzniesieniami. Odcinki wznoszące są około dwukrotnie krótsze niż odcinki opadające. Zalecana wysokość wzniosu zależy od średnicy zbiorczego rurociągu podciśnieniowego i waha się od 120 mm do 300 mm. Punkty wysokie i niskie na długości zbiorczego rurociągu podciśnieniowego wykonuje się przez wygięcie rury. Zaletami tego profilu są łatwość montażu, niskie straty statyczne podciśnienia oraz możliwość stosowania w gruntach niestabilnych. Profil piłokształtny charakteryzuje się długimi opadającymi odcinkami o nachyleniu minimalnym 5 ‰ i bardzo krótkimi odcinkami wznoszącymi o wysokości minimum 1,5 średnicy wewnętrznej rurociągu podciśnieniowego. Punkty niskie i wysokie wykonuje się za pomocą kolan 45°. Zaleca się go stosować w zbiorczych rurociągach podciśnieniowych o średnicy wewnętrznej większej niż 100 mm. Zaletami tego profilu są niskie straty statyczne podciśnienia i możliwość wydłużenia w terenie płaskim. Profil kieszeniowy charakteryzuje się tym, że w niskich punktach zbiorczego rurociągu podciśnieniowego, na końcu odcinka opadającego wykonuje się dodatkowo obniżenie rurociągu podciśnieniowego w postaci syfonu. Punkty wysokie wykonuje się za pomocą kolan 45°. Długości i nachylenia odcinków opadających i wznoszących są identyczne jak w profilu piłokształtnym. Zaleca się go stosować w zbiorczych rurociągach podciśnieniowych o średnicy wewnętrznej mniejszej niż 100 mm i w których występuje mały przepływ ścieków. Stosuje się go na bocznych odgałęzieniach i końcówkach sieci kanalizacji podciśnieniowej.  
Norma PN-EN 1091  formułuje ogólne warunki, jakie powinien spełniać wysokościowy profil pionowy zbiorczego rurociągu podciśnieniowego:
powinien umożliwiać samo oczyszczający przepływ i zapobiegać osadzaniu się stałych zanieczyszczeń ze ścieków,
minimalny spadek rurociągu podciśnieniowego powinien wynosić 1:500, to znaczy 5 ‰,
wielkość zamknięć ściekowych w punktach niskich powinna być utrzymywana na jak najniższym poziomie,
wysokość poszczególnych wzniesień powinna być możliwie mała,
korzystniejsze jest stosowanie większej liczby małych wzniesień niż jednego dużego,
maksymalna różnica wysokości ułożenia dna rurociągu nie powinna przekraczać 1,5 m,
minimalna odległość między wzniesieniami powinna wynosić: dla podłączeniowych rurociągów podciśnieniowych 1,5 m, a dla zbiorczych rurociągów podciśnieniowych 6 m.

Sieci zbiorczych rurociągów podciśnieniowych buduje się z rur PVC-U lub PE-HD o minimalnej wytrzymałości materiału na ciśnienie 0,6 MPa. Rury z PVC-U łączy się na kielich z uszczelką gumową, natomiast rury z PE-HD łączy się zgrzewając doczołowo lub na klej albo za pomocą kształtek elektrooporowych. Norma PN-EN 1091  zaleca (dopuszcza), aby wewnętrzna

minimalna średnica podciśnieniowego rurociągu podłączeniowego nie była mniejsza niż 50 mm. Rurociągi podciśnieniowe należy układać w gruncie w zależności od konfiguracji terenu zgodnie z rysunkiem 5, poniżej poziomu przemarzania gruntu. Zaleca się, aby wysokość poszczególnych wzniesień w rurociągu podciśnieniowym była możliwie najmniejsza. Wskazane jest wiele małych wzniesień zamiast jednego dużego. Zaleca się, aby zmiana poziomu wzniesienia wahała się przedziale od Hmin = 1,5d do Hmax = 1,5 m, a minimalne odległości między wzniesieniami wynosiły 6 m.  

Rys. 5. Sposoby układania zbiorczego rurociągu podciśnieniowego:
a) rurociąg transportujący ścieki na terenie płaskim, b)

przeciwnie do spadku terenu, c)

i -minimalny spadek rurociągu podciśnieniowego, L-odległość pomiędzy

rewizjami, 1-rewizja, 2-wzniesienie

 

Zmiany profilu powinny być wykonywane tam, gdzie jest to niezbędne, aby nie dopuścić do zbytniego zagłębienia rurociągu podciśnieniowego. Na odcinkach płaskich i wznoszących, zbiorcze rurociągi podciśnieniowe buduje się ze wzniesieniami o profilach: falowym, zębatym lub kieszeniowym (rys. 5). Natomiast na odcinkach opadających zbiorczy rurociąg podciśnieniowy należy prowadzić zgodnie ze spadkiem terenu, a minimalny spadek zbiorczego rurociągu podciśnieniowego nie może być mniejszy niż 0,2 %. Zbiorcze rurociągi podciśnieniowe układa się w wąskich wykopach z odpowiednio wyprofilowanym dnem i na zagęszczonej podsypce piaskowej. Podłączenia bocznych rurociągów podciśnieniowych (podłączeniowych) do zbiorczych rurociągów podciśnieniowych wykonuje się w górnej części zbiorczego rurociągu podciśnieniowego w zakresie kąta ±60° od osi pionowej (rys. 6). Na zbiorczym rurociągu podciśnieniowym w odległości 2 m od wzniesienia nie powinno być żadnego podłączenia.
Rys. 6. Schemat podłączenia bocznego rurociągu podciśnieniowego ze zbiorczym rurociągiem podciśnieniowym:
a) przekrój poprzeczny, b) przekrój podłużny, c) widok z góry, 1-boczny rurociąg podciśnieniowy, 2- zbiorczy

rurociąg podciśnieniowy, 3-kąt podłączenia bocznego rurociągu podciśnieniowego względem pionowej płaszczyzny

w zakresie 60 , 4- ± k 0 ąt podłączenia bocznego rurociągu podciśnieniowego względem poziomej płaszczyzny.

Rys. 7. Schemat rewizji:
1-zbiorczy rurociąg podciśnieniowy, 2 -rura pionowa, 3-

skrzynkażeliwna, 4-korek gumowy, 5-płyta fundamentowa 

 
Rewizje (rys. 7), które służą do kontroli pracy sieci kanalizacji podciśnieniowej, zaleca się rozmieszczać na zbiorczych rurociągach podciśnieniowych tuż za wzniesieniami (rys. 5a) oraz w miejscach łączenia się zbiorczych rurociągów podciśnieniowych (rys. 8). Zasuwy odcinające na zbiorczych rurociągach podciśnieniowych zaleca się rozmieszczać w odległościach nie większych niż 450 m oraz w miejscach łączenia się zbiorczych rurociągów podciśnieniowych (rys. 8).  
Rys.8 (u dołu) Rys. 8. Schematy połączenia zbiorczych rurociągów podciśnieniowych: a) o różnychśrednicach, b) o takich samychśrednicach, 1- zasuwa odcinająca, 2-rewizja