Grzejniki aluminiowe członowe

Wiadomości wstępne

Wbrew nazwie nie są produkowane z czystego aluminium ale ze specjalnego stopu, (np. stop aluminium z dodatkiem krzemu i miedzi AlSi11Cu2(Fe)). Formowanie członów grzejnikowych przebiega w prasach hydraulicznych, gdzie płynny stop odlewany jest ciśnieniowo. Wysokociśnieniowe odlewanie zapewnia jednorodną strukturę grzejnika i jego dużą gładkość po wewnętrznej stronie. Odlane człony nie posiadają najczęściej stopek, następną czynnością jest więc zgrzanie lub przyspawanie stóp grzejnikowych i obróbka mechaniczna powstałego członu. Nagwintowane człony skręca się w baterie (zwykle 10-cio elementowe) i poddaje próbie ciśnieniowej.  Wadliwe elementy demontuje się i ponownie przetapia, dzięki czemu proces produkcji przebiega niemal bez strat.
            Sprawdzony pod względem szczelności grzejnik trafia do lakierni, malowanie przebiega tutaj najczęściej dwuetapowo:
–    anaforeza (powlekanie grzejnika warstwą ochronną lakieru podczas kąpieli)
–    malowanie farbami proszkowymi
Niektóre firmy rezygnują z drugiego etapu sprzedając grzejniki w stanie surowym,   dla własnej aranżacji.
Człony grzejników aluminiowych są bardzo lekkie (waga członu o wysokości 60 cm nie przekracza 1,5 kg), szybko się nagrzewają, jednocześnie specjalne, kanałowe ukształtowanie członu wymusza  konwekcję nagrzanego powietrza. W niektórych rozwiązaniach człon w górnej części posiada kierownice przepływu  powietrza  zwrócone na pomieszczenie dzięki czemu grzejnik nie powoduje brudnych smug na ścianach i w praktyce nie wymaga półki.

Grzejniki mogą pracować w instalacjach c.o. wodnych o parametrach do +95°C i ciśnieniu 0,6 MPa (w wersji wzmocnionej do 1,6 MPa), ale możemy też znaleźć konstrukcje pracujące w temperaturze do +120°C i przy ciśnieniu do 2 MPa (grzejnik WULKAN). Instalacje wodne powinny pracować jako zamknięte, ciśnieniowe. Dopuszcza się montaż w instalacjach systemu otwartego jeśli źródło ciepła nie przekracza mocy 30 kW.

Grzejniki aluminiowe nie zaleca się podłączać do instalacji miedzianych z uwagi na możliwość procesów katalitycznych pomiędzy aluminium i jonami miedzi. Instalacja powinna być zabezpieczona w takim wypadku inhibitorem korozji. Nie należy też w jednej instalacji c.o. łączyć ze sobą grzejników aluminiowych i stalowych, całkowita powierzchnia ogrzewalna grzejników stalowych nie powinna przekraczać 15% powierzchni grzejników aluminiowych. Wszelkie połączenia grzejnika z elementami z miedzi lub mosiądzu powinny mieć przekładki wykonane z dielektryka (np. teflon). Zabrania się też uszczelniać gwinty grzejnika konopiami, włókna  konopi mogą uszkadzać delikatną strukturę gwintu.

Grzejniki aluminiowe produkowane są w kraju przez wielu producentów, min. Fondital, KFA, Ferroli, Terma. W Europie bardzo ciekawe konstrukcje grzejników aluminiowych posiada włoska firma Giacomini (grzejnik Giacostar). Poniżej postaram się omówić najważniejsze cechy tych rozwiązań.

Wymiary

Grzejniki aluminiowe produkowane są o różnych rozmiarach, tak jeśli chodzi o wysokość i głębokość. Przynajmniej część z nich możemy uznać za standardowe i na ich podstawie planować miejsce montażu grzejnika. Tutaj zasady są podobne dla wszystkich typów: odległość minimalna od ściany 3cm, od podłogi 12cm, od parapetu 10cm. Przy takim montażu zapewniona jest moc nominalna żeberek dla danych warunków temperaturowych. Poniżej cztery standardowe rozmiary grzejników aluminiowych na podstawie rys. modelu PROTEO HP firmy Ferroli.

Rys. Standardowe wymiary grzejników aluminiowych. Ilość elementów 10, wysokość (mierzona między króćcami) 350, 500, 600, lub 800mm. Standardem w wielu firmach jest też rozstaw 700mm. Szerokość żeberka 80mm, głębokość żeberka 100mm.

Na rynku znajdziemy oczywiście znacznie wyższe grzejniki, chociaż są one wtedy traktowane jako ozdobne. Mogą też dodatkowo pełnić rolę wieszaków, suszarek na ręczniki, etc.

Fot. Grzejnik aluminiowy ozdobny Garda (Fondital). Modele o rozstawie przyłączy 900, 1000, 1200, 1400, 1600, 1800, 2000mm. Sprzedawane jako komplety złożone z 3, 4, 5 lub 6 elementów.

Kolory

Standardowy jest biały. Wiele firm oferuje też inne kolory z palety RAL, pięknie prezentujące się w nowoczesnych pomieszczeniach. Poniżej próbki takich rozwiązań.

Fot. Grzejniki aluminiowe kolorowe, od góry Grzejnik LATUS w kolorze metallic red, KFA w kolorze brązowym, u dołu Fondital Special w kolorze black coffee, oraz Bergamo w kolorze grafitowym.

Większość grzejników posiada brzegi z widocznymi żebrami konwekcyjnymi. Możemy jednak poszukać w sieci i znaleźć modele, dla których producent zapewnia boczne osłony.

Fot. Grzejnik Blitz super B4 bez osłony i z osłoną. Dostępny kolor biały (Fondital)

 Przyłącza

Grzejniki aluminiowe mają standardowo podejście boczne o średnicy 1″, wyposażone w korki grzejnikowe ślepe, lub z gwintem 1/2″ dla armatury. Firma KFA opatentowała podejście dolne. Grzejnik z takim przyłączem ma specjalne żeberko z zamocowanym króćcem do zaworu. Dostępna jest przy tym wersja lewa lub prawa, a także z przyłączem prostym lub kątowym, skierowanym w ścianę. Poniżej wersja prawa.

Rys. Żeberko grzejnikowe z zasilaniem dolnym prostym wersja prawa. (KFA)

Rys. Wersja przyłącza prawego kątowego (KFA)

Dolne zasilanie dla grzejników aluminiowych oferuje też firma Fondital (grzejnik Exclusivo). Dodatkowo w ofercie znajdziemy moduł przyłączeniowy do instalacji dwururowych i jednorurowych. Zasilenie zgodnie z poniższym schematem.

Fondital ma też w ofercie zasilanie grzejnika środkowe (model Garda S/90). W tym wypadku grzejniki wykonywane są jako dekoracyjne, z nieparzystą ilością żeberek, jako 3,5, 7 lub 9-cio elementowe.

Fot. Grzejnik Garda S/90, 9-cio elementowy z zasilaniem środkowym. (Fondital)