Omówione dotychczas komory charakteryzowały się tylko jednym systemem napowietrzania ścieków, np. aeratorem pionowym, dyskowym, filtrosowym. W praktyce istnieją rozwiązania, w których w komorze zastosowano dwa osobne systemy mieszania i aeracji współpracujące ze sobą. Należą do nich min.:
- komory systemu Imhoffa
- komory z aeratorem systemu Dorra
- komory ze szczotkami Kessenera wspomaganymi mieszadłem lub aeratorem sprężonego powietrza
Komory systemu Imhoffa
W tym rozwiązaniu ścieki przepuszczane są przez podłużne zbiorniki o szerokości i głębokości 3 m, w których osi znajdują się mieszadła poruszające się z prędkością 0,7 m/sek. Przez płytki filtrujące umieszczone w dnie przy jednej ze ścian, wdmuchuje się tylko tyle powietrza, aby były zapewnione odpowiednie warunki tlenowe. Kierunek obrotu mieszadeł odwrotny jest do kierunku wznoszenia się pęcherzyków powietrza — w celu utrzymania ich możliwie długo w wodzie.
Rys. Komora systemu Imhoffa. Ozn. 1- przewód powietrza, 2- napę, 3- porowate płytki, 4- mieszadło
Komora systemu Dorra
Ma podobne do powyższego rozwiązanie. Także tutaj w komorze umieszczone są mieszadła zamocowane pod zwierciadłem ścieków. Powietrze doprowadzane jest systemem rur do porowatych płytek umieszczonych przy dnie komory.
Rys. Komora ze złożonym napowietrzaniem systemu Dorra. 1- silnik, 2- mieszadła, 3- przewody sprężonego powietrza, 4- płytki porowate
System złożony Kessenera
Stosowanie do napowietrzania szczotek Kessenera wymusza konstrukcje płytkich kanałów z uwagi na mały zasięg napowietrzający szczotki. Przy wzroście głębokości w komorze tworzył się muł. Aby temu zapobiec zastosowano system łączony, w którym w konstrukcji komory umieszczone zostało drugie mieszadło obracające się przeciwnie do ruchu szczotki. Prędkość obrotowa mieszadła była przy tym dużo mniejsza od prędkości obrotowej szczotek i wynosiła 5-6 obr/min. (szczotki Kessenera obracają się z prędkością 60 obr/min.). Pozwoliło to zwiększyć głębokość komór do kilku metrów. Idea rozwiązania pokazana jest na rys. obok.
Rys. System złożony Kessenera. 1- szczotki rozbryzgowe Kessenera, 2- mieszadło
Komory z aeratorami pływającymi
Aeratory pływające zwane są też powierzchniowymi. Ich wspólną cechą jest utrzymywanie sie na powierzchni ścieków przy użyciu pływaków. Same pływaki mogą być wykonane z tworzyw sztucznych, np. HDPE, lub ze stali nierdzewnej (puste w środku zbiorniki). Pływającą konstrukcja wyposażona jest w jedną lub więcej turbin napowietrzających i może być umieszczona w dowolnej części komory. Utrzymanie pozycji zapewniają liny cumownicze. Poniżej dwa przykładowe rozwiązania firmy Restair.
Aerator pływający 4P
Aerator NTN ze stali nierdzewnej
