Rzutowanie prostokątne, cz.1

Rzutowanie prostokątne wykonuje się w celu przedstawienia danego przedmiotu bez

żadnego zniekształcenia. Powszechnie stosowaną metodą jest rzutowanie prostokątne

bezpośrednie. Rzuty można porównać do cieni rzucanych przez przedmioty na ekran. Ekran

to tzw. rzutnia, a powstały na nim cień przedmiotu to rzut prostokątny tego przedmiotu.

Najczęściej stosuje się układ dwóch lub trzech wzajemnie prostopadłych rzutni (płaszczyzn),

które oznaczamy π1, π2 , π3.

Aby otrzymać rzut punktu na rzutni (płaszczyźnie), należy przez punkt A poprowadzić

prostą prostopadłą do tej rzutni. Prosta przebije rzutnię w pewnym punkcie, który nazywamy

rzutem punktu A na daną rzutnię. Rzuty punktu A oznaczamy, odpowiednio do rzutni,

na których się znajdują: A’, A”, A”’